De gevoelens vechten om voorrang zodra december begint. In mijn buik fladderen vlinders die wedijveren met de kikker in mijn keel. Een donkere wolk daar ergens in mijn achterhoofd heeft het lichtelijk gehad met de flitsende lichtjes waarmee ik mijn hele huis zou willen versieren. Hoe meer sparkles hoe beter, fluistert een stemmetje daar ergens …
Kort voor oudejaarsavond, namelijk op 29 december, werd Emiel geopereerd. Het was een routine-ingreep die ze normaal gewoon in een dagziekenhuis doen, maar omwille van zijn voorgeschiedenis en mogelijkse problemen met de volledige verdoving, besloten de anesthesisten om Emiel één nachtje ter observatie in het ziekenhuis te laten. Om het volledige verhaal van Emiel te …
Zondagochtend 8 mei 2022, een moederdag die ik niet snel zal vergeten. Emiel werd de afgelopen nacht verschillende keren schreeuwend wakker. Een schreeuw die ons innerlijk alarm deed afgaan. Epilepsie, was het ongesproken woord dat er tussen ons in hing. Die ochtend maakte Emiel ons met zijn gehuil en geschreeuw al rond zes uur wakker. …
We zaten met z’n allen rond tafel te genieten van pannenkoeken toen ons gevraagd werd ‘hoe het met ons ging’. Naar waarheid antwoordde ik dat het lastig was, maar dat we ons best deden om ons hoofd boven water te houden en de trein op de rails. “Wat is er dan zo lastig?” was de …
“Hoe is het?” Het is een vraag die vaak gesteld wordt uit beleefdheid, als een soort begroeting. Eigenlijk willen mensen niet altijd echt weten hoe het met je gaat. Ze verwachten een antwoord als ‘goed’ of ‘druk’ om dan weer verder te kunnen met hun leven. Ik heb er dan maar een gewoonte van gemaakt …
