De gevoelens vechten om voorrang zodra december begint. In mijn buik fladderen vlinders die wedijveren met de kikker in mijn keel. Een donkere wolk daar ergens in mijn achterhoofd heeft het lichtelijk gehad met de flitsende lichtjes waarmee ik mijn hele huis zou willen versieren. Hoe meer sparkles hoe beter, fluistert een stemmetje daar ergens …
Eenmaal per maand blijft Emiel slapen in het MFC waar hij ook in de dagbesteding zit. Ze kennen hem daar goed. Hij is met de beste zorg omkaderd en het creëert voor ons de mogelijkheid om qualitytime als koppel in te lassen of één-op-één tijd te hebben met Amélie. Het verhaal van Emiel lees je …
Op 21 januari 2021 werd Emiel geboren in de veilige warmte van ons huis. Die warmte kon echter niet voorkomen dat hij een andere start maakte. Meteen na de geboorte werd Emiel gereanimeerd, omdat hij niet zelfstandig kon ademen. Daarna werd hij door de MUG naar AZ Delta gebracht. Daar konden ze hem jammer genoeg …
Naar het einde van het schooljaar toe voelt iedereen die kriebel in zijn lijf. Het begint op het moment dat het weer beter wordt en we meer van de zon kunnen genieten. Wanneer het officieel zomer is, verspreiden de kriebels zich alvast over je hele lijf. En zodra de zomervakantie echt start bereikt het zijn …
Sinds 21 januari 2021 is ons leven niet meer hetzelfde. We hebben ons talloze keren moeten aanpassen en evenwicht zoeken. Telkens als we dachten dat we het evenwicht gevonden hadden, kregen we een nieuwe klap of een deksel op onze neus. De hele start van Emiels leven begon al op die manier: van wanhoop naar …
We zijn het einde van het schooljaar. Met een vakantie in het vooruitzicht lijken we allemaal te smachten naar een stukje rust en ruimte. Bij ons thuis smachten we vooral naar een uitermate saaie zomer. Drie ziekenhuisopnames in anderhalve maand tijd hakten er bij ons wel redelijk in. Wanneer ik social media open, word ik …
Moederdag 2022. Rond elf uur ’s avonds besluit ik om eindelijk mijn moedergevoel te volgen. Ik stapte in de auto met Emiel op de achterbank en een gepakte tas op de passagiersstoel. Het is een van die enge dingen die je als moeder doet als alles in je lijf schreeuwt dat er iets mis. Lees …
Ik huil stille tranen wanneer ik met mijn fiets naar huis rijd. Eigenlijk huil ik helemaal niet, want diep vanbinnen is de stroom tranen geblokkeerd. De stroom die al maanden wacht om los te komen. De druk op mijn borst is enorm. Mijn lichaam gilt het uit. Maar vanbuiten ben ik stil. Ik geef geen …
We zaten met z’n allen rond tafel te genieten van pannenkoeken toen ons gevraagd werd ‘hoe het met ons ging’. Naar waarheid antwoordde ik dat het lastig was, maar dat we ons best deden om ons hoofd boven water te houden en de trein op de rails. “Wat is er dan zo lastig?” was de …
Mijn eerste kennismaking met Manu Keirse dateert van jaren geleden toen ik nog in opleiding was als leerkracht. We werden uitgedaagd om gedurende ons laatste opleidingsjaar lezingen en opleidingen te volgen om onze competentie als leerkracht uit te breiden. Rouw bij kinderen was één van de modules die we net hadden afgerond en die me …
