Wie me het eerst met het boek van Lies Clerx in aanraking deed komen, weet ik niet meer. Ik weet nog dat het in een story van iemand op Instagram was. Ook weet ik nog dat ik op mijn laatste dagen liep van de zwangerschap van Emiel. Ik had zo’n enorme buik dat ik niet meer naar een boekenwinkel wou gaan en ik koop enkel boeken online die ik al gelezen heb.
Na de geboorte van Emiel kwam ik ook al niet heel snel in een boekenwinkel. Ik kreeg een boekenbon cadeau die ik pas maanden later spendeerde. Ik had ook ‘Wat een moeder leiden kan’ in mijn handen, maar toen schreeuwde alles in mij dat ik een ander boek moest kopen. Dat het niet het moment was om dat boek mee te nemen.
En dat was zo. Ik heb uiteindelijk veel gehad aan de boeken die ik toen kocht, want die waren toen mijn hulp en inspiratie. ‘Wat een moeder leiden kan’ was echter nog niet klaar met mij. Toen ik eind 2021 met een andere mama ging lunchen, stelde ze me voor dat ik het eens meenam naar huis om het te lezen.
Zo kwam Lies Clerx haar boek ‘Wat een moeder leiden kan’ op mijn te-lezen-stapel terecht!
Over Lies Clerx en ‘Wat een moeder leiden kan’
Lies Clerx studeerde af als klinisch psycholoog in Leuven en doctoreerde daarna als psychologe. Ze kreeg in die periode haar twee eerste kinderen. Intussen is ze een moeder van vier die haar prioriteiten iets beter op een rij heeft. In 2016 kreeg ze een burn-out die haar uitdaagde om de dingen wat meer op een rijtje te zetten.
Vandaag is ze zorgmanager in een psychiatrisch ziekenhuis en auteur van haar eerste boek ‘Wat een moeder leiden kan’.
Dat boek is een uitnodiging om te stoppen met overleven en te starten met leven. Het is een persoonlijk verhaal over het moederschap en de drang om voluit voor een carrière te gaan. Vanuit haar eigen ervaring als moeder, als psycholoog en carrièrevrouw vertelt Lies hoe het wel kan: een goede moeder zijn en voluit voor je carrière gaan. En dat terwijl je rekening houdt met de valkuilen die mogelijks leiden tot een burn-out.
Eerlijk en kwetsbaar
Toen ik het boek voor het eerst in handen had, verwachtte ik een relaas over hoe je als moeder voor je carrière kan gaan en de puzzel rond kan krijgen. Ik verwachtte een boek vol tips en short cuts hoe je die puzzel van werk en zorgen rond krijgt.
Maar dat was het totaal niet. Het is een eerlijk en kwetsbaar verhaal over hoe iemand vol ambitie haar carrière met het moederschap weet te combineren. Hoe ze zonder schuldgevoel de weg zocht naar wat het beste werkt voor haar gezin.
Door die persoonlijke inslag wist Lies me toch meer dan een keer te raken. Eén passage uit het boek zal me altijd bij blijven. Dit stuk zorgde voor een nieuw perspectief in mijn moederschap.
Een oud Afrikaans gezegde luidt: ‘It takes a village to raise a child’. Er is een dorp nodig om een kind groot te brengen. Een heel dorp? Eentje naar Afrikaanse normen misschien? Nee, even serieus: maak de balans maar eens op wie er allemaal direct of indirect bij de zorg van jouw kind betrokken is, en maar goed. Ik denk aan de kraamhulp en de vroedvrouw, even later de juffen in de opvang, je ouders en schoonouders, daarna de kleuterjuf, een buurvrouw, de babysit…
In het begin als ik weer ging werken maakte het me vaak triest omdat ik het niet allemaal alleen ‘kon’ of ‘deed’, maar al bij al ben ik zo dankbaar voor dat dorp om ons heen, voor alle mensen die samen met ons helpen onze kinderen groot te brengen.
Geen shortcuts, wel een duwtje in de goede richting
Wat Lies wel doet, is tips geven om voor jezelf de puzzel te maken. Wat werkt voor jou? Hoe kom je dat te weten?
Na elk hoofdstuk staat er een set vragen die je aan het denken zet. Als (zorg)moeder die al wat therapiesessies en een paar jaar moederen achter de rug heeft, waren de vragen niet altijd uitdagend. Vaak had ik het antwoord al achter de hand.
Op het einde van het boek somt Lies echter tien uitdagingen op aan de rol van moeder/vrouw die regelmatig terugkomen. Ze reikt daar handvaten aan om met die uitdagingen aan de slag te gaan. Dat vond ik echt een fijne meerwaarde in het boek. Hier werd ik dan wel weer eens serieus aan het denken gezet.
Geen keuze is beter dan de andere
Je mag dan de shortcuts missen in Lies’ boek, het maakt het boek ook wel sterk. Lies duwt niemand in een hoekje. Ze verplicht niemand om een bepaalde keuze te maken. Er wordt niemand veroordeeld om de keuze die ze gemaakt hebben.
‘Wat een moeder leiden kan’ is iets meer gericht op de werkende moeder (of dat nu full-time of parttime is) maar ook thuisblijfmoeders kunnen er vast iets uit halen. Ze veroordeelt hen alvast totaal niet. Integendeel, ze laat hen op het einde van het boek zelfs aan het woord.
Dit laatste hoofdstuk is een mooie toevoeging aan het boek. De titel doet je denken dat het om werkende mama’s gaat, maar het zijn moeders die allerlei keuzes hebben gemaakt voor hun kinderen die aan het woord komen. Het is fijn om dit nog te lezen na Lies haar eigen relaas.
Inspirerend, eerlijk en met een wetenschappelijk kantje
‘Wat een moeder leiden kan’ is vooral een persoonlijk boek waarin Lies Clerx haar eigen verhaal doet en daarmee wil inspireren. Die inspiratie is zeker aanwezig en niet zomaar. Wat Lies doet is haar wetenschappelijke kennis mixen met haar persoonlijke ervaring waardoor je handvaten aangereikt krijgt om zelf aan de slag te gaan.
Of je nu een thuisblijfmama bent, fulltime werkt of parttime moedert Lies zal je weten te raken en te inspireren. Voor mij maakte ze alvast het verschil. Ze zal dat voor jou zeker ook weten te doen!
