De gevoelens vechten om voorrang zodra december begint. In mijn buik fladderen vlinders die wedijveren met de kikker in mijn keel. Een donkere wolk daar ergens in mijn achterhoofd heeft het lichtelijk gehad met de flitsende lichtjes waarmee ik mijn hele huis zou willen versieren. Hoe meer sparkles hoe beter, fluistert een stemmetje daar ergens …
Eenmaal per maand blijft Emiel slapen in het MFC waar hij ook in de dagbesteding zit. Ze kennen hem daar goed. Hij is met de beste zorg omkaderd en het creëert voor ons de mogelijkheid om qualitytime als koppel in te lassen of één-op-één tijd te hebben met Amélie. Het verhaal van Emiel lees je …
Op 21 januari 2021 werd Emiel geboren in de veilige warmte van ons huis. Die warmte kon echter niet voorkomen dat hij een andere start maakte. Meteen na de geboorte werd Emiel gereanimeerd, omdat hij niet zelfstandig kon ademen. Daarna werd hij door de MUG naar AZ Delta gebracht. Daar konden ze hem jammer genoeg …
Kort voor oudejaarsavond, namelijk op 29 december, werd Emiel geopereerd. Het was een routine-ingreep die ze normaal gewoon in een dagziekenhuis doen, maar omwille van zijn voorgeschiedenis en mogelijkse problemen met de volledige verdoving, besloten de anesthesisten om Emiel één nachtje ter observatie in het ziekenhuis te laten. Om het volledige verhaal van Emiel te …
Naar het einde van het schooljaar toe voelt iedereen die kriebel in zijn lijf. Het begint op het moment dat het weer beter wordt en we meer van de zon kunnen genieten. Wanneer het officieel zomer is, verspreiden de kriebels zich alvast over je hele lijf. En zodra de zomervakantie echt start bereikt het zijn …
We zijn het einde van het schooljaar. Met een vakantie in het vooruitzicht lijken we allemaal te smachten naar een stukje rust en ruimte. Bij ons thuis smachten we vooral naar een uitermate saaie zomer. Drie ziekenhuisopnames in anderhalve maand tijd hakten er bij ons wel redelijk in. Wanneer ik social media open, word ik …
Zondagochtend 8 mei 2022, een moederdag die ik niet snel zal vergeten. Emiel werd de afgelopen nacht verschillende keren schreeuwend wakker. Een schreeuw die ons innerlijk alarm deed afgaan. Epilepsie, was het ongesproken woord dat er tussen ons in hing. Die ochtend maakte Emiel ons met zijn gehuil en geschreeuw al rond zes uur wakker. …
We zaten met z’n allen rond tafel te genieten van pannenkoeken toen ons gevraagd werd ‘hoe het met ons ging’. Naar waarheid antwoordde ik dat het lastig was, maar dat we ons best deden om ons hoofd boven water te houden en de trein op de rails. “Wat is er dan zo lastig?” was de …
“Hoe is het?” Het is een vraag die vaak gesteld wordt uit beleefdheid, als een soort begroeting. Eigenlijk willen mensen niet altijd echt weten hoe het met je gaat. Ze verwachten een antwoord als ‘goed’ of ‘druk’ om dan weer verder te kunnen met hun leven. Ik heb er dan maar een gewoonte van gemaakt …
Elke dag weer moeten we als (zorg)ouder beslissingen nemen waarvan we niet weten of ze nu goed zullen uitdraaien. We kunnen die beslissingen nemen op buikgevoel of volledig rationeel. Alle informatie die ter onze beschikking staat, kunnen we lezen. De nodige experts raadplegen om hun advies te krijgen, is zeker geen slecht idee. Maar uiteindelijk …
